08/05/08

Veño de beber un café no Tortoni, despois dunha actividade frenética decidín tomar a mañá para camiñar. É curioso que viñera a foder un pé a Buenos Aires... Pronto...onte andiven de negocios co de Corregidor, podemos falar de negocios...si podemos falar. Mañá confirmaremos sinaturas cun almorzo porque como din por acá...o que comeza cun almorzo acaba en merda. Amais...agora síntome bastante máis protexida na cidade que nos primeiros día. Onte xantei na casa do Ruy, da Rosa e da Mónica...carne asada, moi boa e nada seca. O mellor é sentirte querida...arpoada por persoas importantes. Importante é unha palabra para definir o que é grande. Isabel a miña outra compañeira de Stand tamén é importante. Por certo que onte, tamén, apareceu o Paco Lores por alí e combinamos o domingo para xantar (xantar é á noite). Decía Clarice Lispector que lle acontecera unha cousa que polo feito de non a saber vivir vivira outra. Teño o medo normal de saberme do mesmo xeito. Seite moi ácedo, moi ácedo, moi ácedo na boca.

Sem comentários: